De Mars voor het Leven die in Den Haag werd gelopen, is niet de eerste pro-life-actie in Nederland. Zo ontstaken actievoerders eerder 30.000 lichtjes bij het Tweede Kamergebouw om stil te staan bij het aantal abortussen dat artsen per jaar in ons land uitvoeren. De organisator achter dit ‘Uur van Licht’ was Anna van der Meij. Wat dreef en drijft haar?
“Ik vind het belangrijk dat je je laat horen als je ergens tegen bent”
– Anna van der Meij
Anna is studente psychologie. Twee jaar geleden koos ze als niet-SGP’er voor een vrijwillige stage bij de SGP. Waarom? Anna: “Ik vind het belangrijk dat je je laat horen als je ergens tegen bent. Dus sprak deze stage, met het oog op de Week van het Leven, me aan. De SGP spreekt zich vaak over abortus uit.”
Als stagiaire was ze verantwoordelijk voor de organisatie van de lichtjesactie. Waarom lichtjes? „We wilden het onderwerp een positieve insteek geven. Heftige beelden van bijvoorbeeld embryo’s kunnen weerstand oproepen en confronterend overkomen voor mensen die zelf een abortus hebben meegemaakt. Daarom kozen we voor een ‘zachte’ confrontatie”, vertelt de 21-jarige.
Het plaatsen en aanzetten van de lampjes vond Anna heel indrukwekkend. “Het waren er zo veel, het hield maar niet op.” De reacties waren positief. Anna: „Iedereen vond het respectvol. Je kunt van mening verschillen en toch voor elkaar openstaan. We hoorden vaak dat mensen er nooit bij stil hadden gestaan dat het om zo veel ongeboren levens per jaar ging. Honderd is veel, tweehonderd ook. Duizend is veel, maar dertigduizend is enorm.”
Een maand later liep Anna in Den Haag de Mars voor het Leven. „Deze stille tocht vormde een groot contrast met het groepje demonstranten dat we aan de overkant van de gracht tegenkwamen. Juist het feit dat we rustig doorliepen en niet op ze reageerden, vond ik indrukwekkend.”
Anna voelde zich erna vooral gesterkt. “Het overtuigde mij van het feit dat als je ergens voor of tegen bent, je er ook echt iets mee kunt doen. Zo’n mars kan alleen bestaan als er mensen zijn die mee willen lopen. Je kunt verschil maken.”
Tegen vrouwen die met vragen rond zwangerschap en abortus worstelen, zou ze willen zeggen: “Praat er met anderen over. Zoek contact met organisaties als Er is Hulp en Siriz; zij kunnen helpen bij het nemen van moeilijke beslissingen. Lees, onderzoek, denk er goed over na, leef je in. Je kunt uren discussiëren over de vraag of een klompje cellen het begin van leven is, maar hoe werkt een abortus precies? Wat wordt er eigenlijk weggehaald? Ik ben niet voor schokkende beelden, maar het is weleens goed om te zien wat er gebeurt. Als je ziet dat je een kindje van 24 weken in je armen kunt houden, vind ik het moeilijk om te horen dat het ‘maar’ een klompje cellen is.”